Na een avondje met pikant voedsel , is het vroeg opstaan om men eerste 'Korail'-trein te nemen richting Donghae , vanwaar ik nog altijd niet weet hoe ik dan in Samcheok geraak ( 30km verder)

Aangekomen in donghae zie ik nergens een bus naar Samcheok of zelfs naar Donghae busstation . Dit is dus een probleem maar problemen lossen zich meestal vanzelf op . Aan een wachtplaats vraag ik een jonge gast hoe ik naar busstation geraak of zelfs Samcheok . Zijn engels is niet echt goed maar er stopt een taxi en de jongeman maant me aan om in te stappen . Oke deze rit gaat naar busstation , hij betaalt en ik wil op zijn minst de kost delen maar hij weigert . Nog voor ik aan ticketloket men bus kan reserveren , komt hij aangewandelt met 2 tickets . Dit is iets teveel van het goede maar nog steeds wil hij geen geld dus betaal ik hem op een blikje koffie . Veel praats is hij wel niet maar wel zeer behulpzaam .

Zo is men tochtje naar Samcheok zeer simpel verlopen , nog inchecken en dan kiezen tss 2 grote attracties in de wijde omgeving van Samcheok : the Caves of Phallus-park . Beide doen is bijna onmogelijk omdat er geen toeristenbussen zijn en je dus telkens terug stadwaarts moet voor je volgende trip . Dus het wordt het rare parkje in een klein vissersdorpje .

Dit dorpje heeft een park op de heuvel met allemaal penisbeelden-totems . Het verhaal gaat over een meisje dat verdrink in zee en sinds die dag is de visvangst poverder . Omda het meisje nog maagd is , denkt de visserman het probleem te kunnen oplossen door de hand aan zich zelf te slaan aan het strand . Het is echt wel zeer leuk en raar om dit te zien . Er was een tijd dat ze hierrond ook festiviteiten deden . Maar de christelijke gemeenschap heeft dit verboden .(ik denk dat ze nog wel in japan ergens doen)

Na een uur dit te aanschouwen dan maar bus terug en Samcheok-city bezoeken waar er nog mooie kerken en expo-gebouw dat aan een 3 verdiepstaart doet denken .

Dit was men laatste dag van het snel doorkruisen van het oostelijk deel van zuid-korea . De volgende stop is bijna een week verblijven in Seoul . Maar nog steeds het gerucht dat de DMZ-zone nog niet heropend is voor toeristen . Het zal me dus veel kans niet lukken .

Later in men hostel zijn er toch enkele staffmedewerkers die het apprecieren dat ik niet enkel de 2-3 grote toeristische plekken bezocht . Zo zie je nog meer het echte leven ook al is het wa moeilijker om ergens te geraken . Maar vooral de vriendelijkheid en behulpzaamheid .

Bye

Michel